هوالحکیم

بهار مردمان سلام. آغاز سخن، به بهار رستاخیز زندگی است. برای اهتزاز روح. برای قیام کلمات. به کلمه همراه شو؛ و خویش را در زمره مرحومان بدار.
هیچ مگو. همه چیز پرتویی از لطف اوست. خوشبختی دو جهان را در محبت نهاده‌اند. محبت به دیگران ارتفاعی است بلند.
خویش را نثار و ایثار کن. در همراهی به کلمه؛ تا به ارتفاع محبت به دیگران ارتقاء یابی.
با کلمه همساز شو. بر سر و روی بندگان خدا عشق بپاشان. با کلمه بیا تا داستانی سازیم؛ آن گاه همه را نظاره کن: «دوستی سرّ پیوند است.»